site

Archivos de la categoría:   Eventos

Debate aberto: ORDENACIÓN DO TERRITORIO DESDE FÓRA DA UNIVERSIDADE E DA ADMINISTRACIÓN / Luns 8 de outubro / 16:00h / IBADER, Campus de Lugo

Presentación de PowerPoint


Este luns 8 de outubro participaremos, xunto ao Colectivo 1Aun e a Fundación RIA, no debate aberto Ordenación do territorio desde fóra da universidade e da administración, organizado como parte dunha clase do Masterterra (Campus de Lugo, Universidade de Santiago de Compostela).

Máis información sobre o debate, aquí.

Como introdución ao noso posicionamento ao respecto do tema principal do debate (os problemas da ordenación do territorio galego na actualidade, as súas causas e as posibles accións para afrontalos), pódese consultar o vídeo doutra mesa de debate, neste caso sobre a última reforma da Lei do Solo de Galicia, aquí, ou os materiais producidos ata agora no proxecto de investigación ¡Eu si quero feísmo na miña paisaxe!.


Comments are off for this post

OBRADOIRO NATUREZAS HÍBRIDAS / 4 de outubro / Charla na Facultade de Socioloxía da UDC e roteiro pola Coruña

obradoiro_naturezas_hibridas


Este xoves 4 de outubro participaremos no Obradoiro Naturezas Híbridas organizado polo Grupo de Estudios Territoriales (GET), o Equipo de Sociología de las Migraciones Internacionales (ESOMI) e o Laboratorio de Análisis y Prospectiva Sociopolítica (LAPSO) da Universidade da Coruña.

Máis información sobre o obradoiro, aquí.

E nesta ligazón pódense consultar algúns materiais relacionados coa xornada: 5 km de ruta en busca de las otras naturalezas de la ciudad (Ergosfera, 2013-2014).


Comments are off for this post

Empty Coruña? / Curso de verán da UDC / 29 de agosto – 8 de setembro

banner_empty_coruña

Web    |    Facebook    |    Twitter

Os próximos días participaremos en Empty Coruña?, un curso de verán da UDC dirixido por Plácido Lizancos, Estefanía Calo, Hans-Christian Rufer e Scott Lloyd. O curso é, en realidade, unha forma de comezar a facer público un proxecto de investigación máis amplo e moi ilusionante sobre o concepto e as diferentes materializacións dos “baleiros” urbanos relacionados coa crise inmobiliaria desde o caso da Coruña metropolitana.

A nosa participación no curso consistirá na coordinación, xunto a Alberto Rodríguez Barcón do Grupo de Estudos Territoriais, dos roteiros pola cidade do venres 31, e, xunto a Proxecto Cárcere, do obradoiro práctico do martes 4 sobre os procesos (o curso estrutúrase arredor de catro conceptos ou perspectivas: os produtos, as persoas, os procesos e as políticas). Sobre o tema dos estudos e a práctica urbana desde a perspectiva dos procesos, pódese consultar o vídeo da presentación que realizamos no curso Procesos habitados. As arquitecturas nas que vive o outro 90% (E.T.S. de Arquitectura, UDC, 2014): Procesos.

Como diciamos, este curso é un primeiro achegamento á cidade e á cidadanía dun proxecto que pronto terá máis presenza pública e ao que lle desexamos un longo percorrido. Deixamos por aquí un pequeno texto provisional (modo notas) para encadrar a nosa participación en Empty Coruña?:

[ Después de la versión original, compartimos también el texto en español ]


Materialmente, o que quedou é o que hai. A cidade.

Ergosfera, agosto de 2018

Desde o campo da investigación urbana na súa dimensión material, nos últimos anos foron xurdindo múltiples proxectos e estudos sobre as consecuencias da crise e a burbulla inmobiliaria española na cidade e o territorio contemporáneo. Os diferentes tipos de achegamentos á cuestión de “o que quedou” tras este proceso poderían compoñerse como unha especie de metodoloxía de traballo:

1) Que é o que quedou? Identificación e documentación das consecuencias materiais da crise que apareceron bruscamente no territorio: fragmentos de urbanización e edificación que, en termos consensuais, adóitanse cualificar como inútiles, inacabados ou abandonados. Elaboración de cartografías; formulación de taxonomías dos seus produtos máis xenéricos a nivel arquitectónico e urbanístico.

2) Que significa o que quedou? A partir da lectura crítica dese novo territorio desvelado e da identificación das causas e consecuencias do sucedido (xa moi coñecidas desde a perspectiva social), procédese á construción de múltiples relatos dos feitos, en termos explicativos e históricos, pero tamén e sobre todo, de encadre das posibilidades do presente. Informes académicos, profesionais e desde os movementos sociais en termos políticos e científicos; propostas artísticas que, desde moitos graos de profundidade, basculan entre a denuncia política e o traballo coa fascinante condición estética e conceptual destes espazos; produtos culturais de todo tipo e grao de accesibilidade.

3) Que facer co que quedou? Unha vez composta unha síntese destas materializacións e do contexto que delimita as posibilidades de intervención sobre elas (tanto a nivel particular como sistemático), aparecen as propostas. Normalmente, baixo a premisa que enmarca o famoso concepto de “espazo de oportunidade”. Xa sexa desde a honestidade da acción directa de orixe popular, a experimentalidade das intervencións híbridas cidadanía-institución, a xerga común do negocio inmobiliario, as posibilidades e limitacións da investigación académica, ou a problemática concepción que formulan a maioría das teorías contemporáneas arredor da rexeneración urbana: a mellora da cidade unicamente como introdución dunha idea moi pouco plural (aínda que aceptada consensualmente por todos os partidos políticos) de orde e de calidade. Seminarios e todo tipo de foros de debate; propostas populares, académicas, profesionais e institucionais; intervencións formais e informais.

A nosa intervención en Empty Coruña? pivotará constantemente entre estas tres perspectivas, pero sempre desde unha cuarta e complementaria centrada noutra simple pregunta: Como está a funcionar iso que quedou? Trataremos así de formular a análise das consecuencias da crise a partir dos acontecementos e procesos sociais aos que dan lugar moitos dos seus produtos urbanos xenéricos: os descampados, as ruínas, os solares e edificios sen usos formais e en toda unha gradación de situacións construtivas e de accesibilidade, as grandes infraestruturas non “integradas” na cidade desde a orde urbanística, os novos ecosistemas xerados polas transformacións territoriais xa realizadas, etc.

Por que non recoñecer que, lonxe de ser inútiles, algúns ou moitos destes produtos convertéronse en lugares, en espazos urbanos útiles en si mesmos, ás veces, case en equipamentos? E se priorizamos a valoración das súas cualidades desde o presente, en lugar de desde o futuro, que é o que representa identificalos como inacabados? A partir de que punto adquiren unha lexitimidade suficiente os seus usos informais, humanos e non-humanos, para xa non poder ser pensados como espazos abandonados? Como se podería soster unha política racional e selectiva de non actuación xunto co fomento de intervencións brandas que só abran máis posibilidades sociais en lugar de priorizar a lóxica da colmatación-consolidación?

Son moitos os investigadores aos que nos sumamos na hipótese de que «a cidade contemporánea non é máis fea cada día: é cada día máis rica» (Manuel de Solá-Morales, 2006). Engadimos simplemente a suxestión de que, no ámbito occidental integrado e en termos sociais, antropolóxicos e urbanísticos, é posible que moitos dos produtos materiais da crise estean a representar unha parte extraordinariamente relevante da riqueza do mundo contemporáneo.




Materialmente, lo que quedó es lo que hay. La ciudad.

Ergosfera, agosto de 2018

Desde el campo de la investigación urbana en su dimensión material, en los últimos años han ido surgiendo múltiples proyectos y estudios sobre las consecuencias de la crisis y la burbuja inmobiliaria española en la ciudad y el territorio contemporáneo. Los diferentes tipos de acercamientos a la cuestión de “lo que quedó” tras este proceso podrían componerse como una especie de metodología de trabajo:

1) ¿Qué es lo que quedó? Identificación y documentación de las consecuencias materiales de la crisis que aparecieron bruscamente en el territorio: fragmentos de urbanización y edificación que, en términos consensuales, se suelen calificar como inútiles, inacabados o abandonados. Elaboración de cartografías; formulación de taxonomías de sus productos más genéricos a nivel arquitectónico y urbanístico.

2) ¿Qué significa lo que quedó? A partir de la lectura crítica de ese nuevo territorio desvelado y de la identificación de las causas y consecuencias de lo sucedido (ya muy conocidas desde la perspectiva social), se procede a la construcción de múltiples relatos de los hechos, en términos explicativos e históricos, pero también y sobre todo, de encuadre de las posibilidades del presente. Informes académicos, profesionales y desde los movimientos sociales en términos políticos y científicos; propuestas artísticas que, desde muchos grados de profundidad, basculan entre la denuncia política y el trabajo con la fascinante condición estética y conceptual de estos espacios; productos culturales de todo tipo y grado de accesibilidad.

3) ¿Qué hacer con lo que quedó? Una vez compuesta una síntesis de estas materializaciones y del contexto que delimita las posibilidades de intervención sobre ellas (tanto a nivel particular como sistemático), aparecen las propuestas. Normalmente, bajo la premisa que enmarca el famoso concepto de “espacio de oportunidad”. Ya sea desde la honestidad de la acción directa de origen popular, la experimentalidad de las intervenciones híbridas ciudadanía-institución, la jerga común del negocio inmobiliario, las posibilidades y limitaciones de la investigación académica, o la problemática concepción que plantean la mayoría de las teorías contemporáneas en torno a la regeneración urbana: la mejora de la ciudad únicamente como introducción de una idea muy poco plural (aunque aceptada consensualmente por todos los partidos políticos) de orden y de calidad. Seminarios y todo tipo de foros de debate; propuestas populares, académicas, profesionales e institucionales; intervenciones formales e informales.

Nuestra intervención en Empty Coruña? pivotará constantemente entre estas tres perspectivas, pero siempre desde una cuarta y complementaria centrada en otra simple pregunta: ¿Cómo está funcionando eso que quedó? Trataremos así de plantear el análisis de las consecuencias de la crisis a partir de los acontecimientos y procesos sociales a los que dan lugar muchos de sus productos urbanos genéricos: los descampados, las ruinas, los solares y edificios sin usos formales y en toda una gradación de situaciones constructivas y de accesibilidad, las grandes infraestructuras no “integradas” en la ciudad desde el orden urbanístico, los nuevos ecosistemas generados por las transformaciones territoriales ya realizadas, etc.

¿Por qué no reconocer que, lejos de ser inútiles, algunos o muchos de estos productos se han convertido en lugares, en espacios urbanos útiles en sí mismos, a veces, casi en equipamientos? ¿Y si priorizamos la valoración de sus cualidades desde el presente, en lugar de desde el futuro, que es lo que representa identificarlos como inacabados? ¿A partir de qué punto adquieren una legitimidad suficiente sus usos informales, humanos y no-humanos, para ya no poder ser pensados como espacios abandonados? ¿Cómo se podría sostener una política racional y selectiva de no actuación junto con el fomento de intervenciones blandas que solo abran más posibilidades sociales en lugar de priorizar la lógica de la colmatación-consolidación?

Son muchos los investigadores a los que nos sumamos en la hipótesis de que «la ciudad contemporánea no es más fea cada día: es cada día más rica» (Manuel de Solá-Morales, 2006). Añadimos simplemente la sugerencia de que, en el ámbito occidental integrado y en términos sociales, antropológicos y urbanísticos, es posible que muchos de los productos materiales de la crisis estén representando una parte extraordinariamente relevante de la riqueza del mundo contemporáneo.


Comments are off for this post

«COMÚNS URBANOS: A experiencia napolitana»
Conversa aberta, o venres 25 de maio ás 19:00h na Fundación Luis Seoane (A Coruña)
[SUSPENDIDO]


Actualización do 23 de maio de 2018:


CSOA_A_Insumisa_23-05-2018


Esta é a imaxe de hoxe no CSOA A Insumisa.

Agora mesmo non temos moito máis que dicir que isto:



Por suposto, pedímosvos desculpas a Giuseppe, Marguerita e Ana, encantaríanos poder aprender e debater con vós. Noutra ocasión será!


Publicación do 21 de maio de 2018:


comúns_urbanos_cartaz


Este venres 25 de maio estaremos na Fundación Luis Seoane para participar na conversa aberta «Comúns urbanos: A experiencia napolitana» xunto a Giuseppe Micciarelli e Margherita D’Andrea (Nápoles) e Ana Méndez de Andés (Madrid).

Dada a singularidade do momento actual con respecto aos “comúns urbanos” na Coruña, é preciso remarcar que a nosa participación neste foro non implica de ningún xeito o apoio á estratexia do goberno municipal para encarar o seu conflito co CSOA A Insumisa. Entendemos que a vía aberta pola experiencia napolitana é tremendamente potente e ilusionante, mais non pode ser a única posibilidade para que estes bens comúns (como os centros sociais autoxestionados e/ou okupados) sexan sustentables no contexto actual das nosas cidades.

Cremos que é indispensable pensar este conflito cunha maior ambición política, é dicir, entendendo a necesidade de dar espazo a unha “ecoloxía de utopías” na cidade que acolla tamén a lexitimidade da diferenza radical, unha cuestión que podería traballarse a partir dunha sorte de “teoría da retagarda” capaz de reaccionar ante os procesos sociais existentes e non só segundo programas ou plans predefinidos. Interésannos estes dous conceptos, introducidos por Boaventura de Sousa Santos nunha entrevista publicada hai uns días, porque, en realidade, non veñen máis que a falar de búsquedas transversais a moitos dos pensamentos contemporáneos valorados por unha parte das veciñanzas que respetan ao partido que goberna a cidade e convoca o evento, mais tamen por boa parte da comunidade arredor do centro social okupado: desde Ramón Grosfoguel a Marina Garcés, desde Manuel Delgado a Yayo Herrero, desde David Fernández a Silvia Federici.

Sexa como sexa, esta conversa aberta servirá para coñecer a interesantísima “revolución xurídica dos bens comúns” que se está a experimentar en Nápoles nos últimos anos. Pola nosa banda, tentaremos introducir tamén as posibilidades do “distrito do común” formulado na proposta inicial de reorganización do municipio da Coruña en distritos, debater sobre as semellanzas e diferenzas entre o concepto de “comúns urbanos” e os nosos montes comunais en man común e, sobre todo, axudar a que se siga pensando colectivamente como evitar a senrazón e a inxustiza á que semella abocado o proceso social representado polo CSOA A Insumisa* na Coruña.


* Unha análise inicial da cuestión específica da Insumisa e do noso posicionamento ao respecto pódese consultar no artigo «CSOA A Insumisa: Actualidade, necesidade, continuidade» e na entrevista-conversa «A difícil relación entre o goberno da Marea Atlántica e o Centro Social Ocupado A Insumisa» (O Salto Galiza, 16/01/2018). Ademais, tamén se poden consultar as publicacións realizadas durante estes meses no Twitter coa etiqueta #CSOAInsumisa.


Comments are off for this post

Hackatón – Ciudadanía Activa y Aprendizaje No Formal / 5, 6 y 7 de abril / IDYS – Instituto Do It Yourself (Madrid)

Hackaton_Vallecas


Esta semana participaremos en el #HackNoFormal organizado por el IDYS (Instituto Do It Yourself) en Vallecas (Madrid).

Nuestra pequeña aportación será una de las “píldoras de aprendizaje para el diseño colaborativo”, en concreto la de “negociación”, pero mucha atención al impresionante programa y lista de participantes del Hackatón.

La asistencia es libre y gratuita, solo hay que apuntarse aquí.

Introducción a la presentación de Ergosfera (06/04/2018):


Problemas, dudas y aprendizajes en torno
a los procesos de negociación urbana


Como aportación al debate sobre la “negociación” en el marco de los procesos de “diseño colaborativo” (la “píldora de aprendizaje” que desarrollaremos desde Ergosfera), introduciremos muy brevemente seis cuestiones problemáticas alrededor del concepto y la práctica de la negociación urbana.

Estos seis problemas serán definidos desde nuestra experiencia alrededor de la relación con y entre cuatro agentes urbanos principales: la ciudadanía en general, la sociedad organizada, las instituciones públicas y los medios de comunicación masivos.

La presentación será así una forma de compartir aprendizajes y dudas sobre las cuestiones que median y determinan los procesos de negociación entre comunidades, organizaciones e instituciones, a partir de preguntas como: ¿quién puede participar en la negociación?, ¿cómo se distribuyen los roles y la información de partida?, ¿quién marca la agenda y dirige el debate público? o ¿cómo se construyen los límites de la negociación desde lo social, la legislación y la política?

Las seis cuestiones problemáticas que se introducirán son las siguientes:

1) Los prejuicios y la desconfianza entre las partes enfrentadas en un conflicto.

2) El papel activo de la falta de información pública en el funcionamiento del sistema urbanístico-inmobiliario.

3) El secuestro de debates necesarios para asegurar la pluralidad informativa en la conformación de la opinión pública y los ataques mediáticos directos contra los procesos urbanos críticos.

4) La falta de reconocimiento interno y externo de los colectivos que comparten un deseo o que están afectados por un problema común.

5) La continua necesidad de trabajar con la difícil relación legalidad-legitimidad.

6) Los límites de los campos más abiertos a lo experimental, como el arte contemporáneo, el mundo cultural o las políticas post-15M que han llegado al poder en varias ciudades españolas.


Comments are off for this post

«A Coruña, fronte da ría. Propostas para o porto»
Xornada de debate + Exposición
Sábado 27 de xaneiro / Fórum Metropolitano


Microsoft Word - cartel jornadas

Organiza: [AA.OO*] ARQUITECTURAS OCASIONALES

Proyectos para los muelles / La Opinión A Coruña / 23-01-2018


Comments are off for this post

«Avenida da Vedra. Barreira ou barrio?»
ROTEIRO / Mércores 26, 19:00h / C.C. de Palavea
FALADOIRO / Xoves 27, 20:00h / C.C. de Monelos

lavedra_roteiro_e_faladoiro_480

Máis información sobre as actividades aquí


Comments are off for this post

Presentación del libro “Cartografía de la ciudad capitalista” / Martes 3 de enero de 2017 (20:00h)

2017_01_03_CartelPresentacioCartografia_Coruña

Más información

VÍDEO DEL EVENTO


Comments are off for this post

O QUE PODE UNHA LIÑA. COMÚNS, FEMINISMOS E RURALIDADES NAS ESTRADAS-RÚA GALEGAS / Sábado 26 de novembro / Friol > A Pereira – Carballo (Lugo)

o_que_pode_unha_liña_480

Máis información na web do PEMAN


O que pode unha liña.
Comúns, feminismos e ruralidades nas estradas-rúa galegas


Sesión do Programa de estudos en mancomún que consistirá nun roteiro comentado e debatido ao longo da estrada-rúa LU-934, entre Friol e A Pereira – Carballo (Lugo). Tratarase dun percorrido, de 6,5 km aproximadamente, no que iremos comentando, describindo e documentando os elementos desta forma de urbanización xenérica en Galicia vinculados cos tres eixos do programa de estudos: comúns, feminismos e ruralidades como perspectivas de análise coas que poder entender á urbanidade das estradas-rúa, os conflictos que xera, mais tamén as súas potencialidades como estructura principal da forma na que se declinou en Galicia a cidade difusa.

¿Como se viven e quen practica os bordos destas vías? ¿Qué formas arquitectónicas promoven máis e menos posibilidades de acontecementos urbanos? ¿Poden establecerse progresións lineais de máis a menos ruralidade a medida que avanzamos polas estradas-rúa? ¿Cal é o papel dos feminismos nunha forma urbana que parece dominada polo home-branco-sano-e-motorizado? ¿Baixo que formas aparecen os comúns nuns territorios onde o público e o privado se dilúen de diversos xeitos? ¿É o impuro, o que carece dunha orde planificada, un lugar máis proclive á recaptura popular?




Materiais de traballo para a sesión:

Deixamos a continuación varios materiais que poden ser de axuda para contextualizar o territorio onde se desenvolverá a sesión. Por unha banda, unha pequena selección de gráficos e imaxes sobre o ámbito:

Pílulas de contexto demográfico, culturas materiais e sustancia arquitectónica na estrada-rúa LU-934 / Camiño a Sobrado dos Monxes / Avenida de Santiago
Ergosfera (2016)

sustancia_arquitectonica_gif

Por outra banda, unha selección de cartografías do ámbito de estudo provintes do PXOM do Concello de Friol (un documento aprobado inicialmente en 2013, pero aínda non aprobado definitivamente) e do Visor de Información Xeográfica de Galicia. O primeiro documento, os planos de ordenación a escala 1/5000 é a mellor cartografía atopada, polo que se recomenda levalo impreso en tamaño A4 xa que pode ser de gran axuda para a ruta.

Planos de Ordenación – E:1/5000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Ortofotografías do Voo Americano (1956-1957) – E:1/5000
Información Xeográfica de Galicia / Instituto de Estudos do Territorio – Xunta de Galicia

Planos de Información – E: 1/2000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Planos de Ordenación e Xestión do Solo Urbano e Urbanizable – E:1/1000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Planos de Ordenación dos Núcleos Rurais – E:1/2000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Plano dos Usos do Solo – E:1/25000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Plano dos Montes Veciñais en Man Común – E:1/25000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

Planeamento vixente (NSP, 1987) – E:1/4000
PXOM do Concello de Friol (2013) / Otea Planos y Proyectos, S.L.P. – Concello de Friol

E por último, información sobre o proxecto “Adaptación da LU-934 (Friol – Límite de provincia) ao plan de baixa IMD mellorada”, a última gran transformación da estrada-rúa inaugurada en xaneiro de 2015 (polo que as imaxes actuais de Google Street View, de agosto de 2012 e maio de 2014, non reflicten o estado actual do ámbito). É importante ter isto en conta porque nos permitirá avaliar directamente as lóxicas urbanísticas e políticas a través das cales se entenden e se formulan as intervencións sobre as estradas-rúa galegas na actualidade.

Adaptación da LU-934 (Friol – Límite de provincia) ao plan de baixa IMD mellorada

* Estes materiais, sempre ao redor dos nosos temas de investigación xenéricos, son só a base sobre que esperamos construir o relato deste territorio a partir das perspectivas de análise propostas polo PEMAN: comúns, feminismos e ruralidades.


Comments are off for this post

#ALTEROTOPIAK / 4º FESTIVAL URBANBAT / 19-21 de noviembre de 2015, Bilbao

cartel_urbanbat

A mediados de noviembre participaremos en el 4º festival URBANBAT, organizado por Zaramari y ColaBoraBora, con una presentación del trabajo DEGRADACIÓN-EXTERIORIDAD-EMERGENCIA centrada en el concepto objeto del encuentro, las alterotopías.

ontologia_alterotopiak

Diagrama de la ontología parcial de #alterotopiak / UrbanBAT y ColaBoraBora / 2015

Además, también participaremos en una interesantísima sesión de trabajo con los organizadores de Atxake (un evento cultural desarrollado por comerciantes y hosteleros de Marzana – Aretxaga – San Francisco) sobre cómo evitar la gentrificación de la zona de la calle Aretxaga en Bilbao La Vieja, el barrio antiguo de Bilbao que, como muestran estas dos significativas noticias (aquí y aquí), está inmerso en el clásico proceso de reconversión de áreas urbanas anteriormente consideradas degradadas, empezando a recibir nuevos apodos como “distrito arty” o “el Malasaña del norte” que, hoy por hoy, ya sabemos lo que significan, la integración en las lógicas de sentido que dan acceso a los flujos del capitalismo global, y que, por supuesto, los compas de Left Hand Rotation ya estudiaron hace unos años.

Toda la información sobre el resto de ponencias y mesas de trabajo (en las que participará la gente de LaFábrika detodalavida, LaCol, Ethel Baraona y Atelier d’Architecture Autogérée) se puede consultar en la web de URBANBAT.

Dejamos por aquí el texto introductorio a nuestra presentación:

Hasta el instante antes de la alterotopía.
La máquina urbanística Degradación-Exterioridad-Emergencia.

¿Quién diseñó el mecanismo de producción de solares vacíos de Sevilla antes de que Recetas Urbanas imaginara su uso temporal? ¿quién diseñó el estado de abandono del descampado donde jugábamos de niños o de la casa donde hoy está el centro social okupado que frecuentamos? ¿quién diseñó la situación urbana del solar del polideportivo de La Latina hasta el momento en el que comenzó el proceso vecinal del Campo de la Cebada? ¿quién diseñó el ambiente degradado de los barrios en proceso de gentrificación que los hace tan atractivos para la “clase creativa” o los “trabajadores del conocimiento”?

Si aceptamos la hipótesis de que el mundo deriva hacia el dominio de la interioridad (al orden urbano, el control estatal o imperial, la sociedad global o el capitalismo mundial integrado), sólo una pregunta merece ser respondida por la teoría urbanística: ¿se puede diseñar la exterioridad?, o lo que es lo mismo para el caso que nos ocupa, ¿se pueden fomentar, proyectar o patrimonializar los estados previos a la emergencia de las alterotopías?


Comments are off for this post

TALLER DE CARTOGRAFÍA en el II Encontro Cidadanía e Educomunicación: “Das Representacións ás Participacións” (Santiago de Compostela, 7-9 de octubre)

La semana que viene, del 7 al 9 de octubre, participaremos en el II Encontro Cidadanía e Educomunicación: “Das Representacións ás Participacións”, organizado por CIDEC, un proyecto de investigación sobre la representación mediática de los grupos sociales vulnerables, en la Facultad de Ciencias de la Comunicación de la Universidad de Santiago de Compostela.

Tras un primer encuentro centrado en el papel de los medios de comunicación en la representación de varios grupos de atención social prioritaria (mujeres, niños y jóvenes, migrantes y personas con diversidad funcional), en esta segunda edición se expondrán ideas y experiencias para aumentar sus posibilidades de comunicación y participación en la gestión de lo común.

encontro_usc


Nuestra participación en el evento consistirá en un taller práctico de cartografía crítica, ciudadana o colaborativa (centrado en su papel como herramienta de comunicación social), y en la intervención en una de las mesas de debate junto a otros investigadores y miembros de organizaciones de apoyo a los grupos de atención social prioritaria.

La asistencia es libre y gratuita para las sesiones de debate y previa inscripción para el taller de cartografía.


Materiales de referencia para el taller:

> Manual de mapeo colectivo (Iconoclasistas, 2013), un gran trabajo de síntesis de la experiencia de este equipo argentino que lleva años realizando mapeos colectivos y compartiendo bajo licencias libres el intrumental creado y el conocimiento acumulado.

> “Mapas de cultura”, una serie de artículos de Xermán Hermida en Cultura Galega, entre los que destacamos estos tres porque recopilan una gran cantidad de experiencias de mapeo realizadas en Galicia en la última década:

Cartografías colectivas. O proceso de elaboración de mapas achega múltiples posibilidades de mobilización social (Xermán Hermida, 29-05-2015)

Mapas en conflito. O potencial da cartografía para a denuncia e a mobilización social tamén se aproveita no noso país (Xermán Hermida, 28-05-2015)

A cultura xeolocalizada. Cada vez máis iniciativas apostan polos mapas como un xeito de visibilizar o noso legado cultural (Xermán Hermida, 25-05-2015)


Comments are off for this post

MEDRAR NA EXTERIORIDADE
A rúa e o descampado fronte á militarización dos xogos infantís e das formas de socialización adolescente
Micro-obradoiro na Feira Imaxinaria 2015

MEDRAR_NA_EXTERIORIDADE

MEDRAR NA EXTERIORIDADE
A rúa e o descampado fronte á militarización dos xogos infantís e das formas de socialización adolescente

Micro-obradoiro de Ergosfera na Feira Imaxinaria 2015
Domingo 6 de setembro a partir das 14:00h no Alg-a Lab de Valadares (Vigo)


Obradoiro de creación colectiva dun mapa das cualidades urbanas e materiais dos espazos de xogo infantil e dos lugares de socialización adolescente habituais nos tempos previos a que o estado e o mercado monopolizasen a definición das súas condicións.

Conscientes da falta de perspectiva para entender as novas formas de ser neno ou adolescente na actualidade, así como das limitacións da nostalxia como ferramenta crítica, preguntarémonos onde estaban e como eran estes lugares antes da masificación do modelo área-de-xogos-infantís-militarizada ou do proceso que converteu aos centros comerciais nos únicos espazos urbanos capaces de acoller cines e salas recreativas. Ademais, analizaremos cales das características do desenvolvemento urbano teñen unha maior responsabilidade na transformación do modelo: ¿a primacía do tráfico rodado e o aumento das superficies ocupadas polo automóbil privado? ¿a paulatina consolidación dos centros urbanos que sempre tende a desprazar os descampados cara ás novas periferias? ¿a cultura do medo na que se basea a tendencia á sobreprotección e a deriva cara ao control absoluto dos espazos para as persoas menores de idade? ¿as normas de seguridade, salubridade e ornato público que obrigan ao peche dos soares baleiros e outros espazos difusos da cidade?

Tratarase polo tanto dunha sesión de traballo na que, a través das experiencias persoais dos participantes, trazaremos unha especie de ontoloxía parcial destes lugares, compoñendo un diagrama no que se explicite o conflito entre os propios conceptos de xogo e aprendizaxe e a ideoloxía ultra-securitaria materializada polo absolutismo das normas UNE ou das lóxicas capitalistas (que non soamente transforman a cidade dende o paradigma do home-branco-novo-e-motorizado, senón que promoven os ambientes nos que se dá unha maior asociación entre ocio e consumo).

* Este micro-obradoiro é unha continuación do traballo DEGRADACIÓN – EXTERIORIDADE – EMERXENCIA, polo que coma introdución ao seu desenvolvemento pódese ver a presentación “Os comúns nunca están rematados. Os territorios e cousas urbanas tampouco” (19-06-2015, Facultade de Filosofía, Santiago de Compostela) [vídeo, resumo e descarga do documento coas imaxes].

** Sobre a elaboración colectiva dunha ontoloxía parcial e sobre os propios espazos que se tratarán no obradoiro pódense consultar os traballos de UrbanBAT e ColaBoraBora sobre os conceptos de espazo público e alterotopía.

Documentos de interese para preparar o obradoiro:

Sobre o centro comercial como novo espazo de socialización adolescente:

“Cruce de miradas en el escaparate de un Zara” (La industria del placer, 2013), un marabilloso artigo de Observer sobre a necesidade de ter presente que as novas xeracións tamén inventan os seus propios modos de vivir e relacionarse en espazos urbanos tan agresivos para moitos de nós como os centros comerciais.

“Apropiación y control social en un centro comercial de Santiago: prácticas socioespaciales y significaciones adolescentes” (EURE, 2012), un artigo de Miguel Pérez, Rodrigo Salcedo e Gonzalo Cáceres no que analizan as prácticas adolescentes nun centro comercial de Santiago de Chile, obtendo interesantes conclusións sobre a parcialidade das estratexias de control por parte dos seus propietarios, os desbordamentos que se producen, e a relevancia de entender o seu uso a partir da dialéctica liberdade-seguridade e dende a súa complementariedade con outros espazos urbanos.

Sobre o xogo infantil na rúa:

“Jugar en la calle, humanizar la ciudad” (¡Hagan sitio, por favor!, 2010) e “Niños, ciudadanos peligrosos” (A pie, 2000), dous fantásticos artigos de Marta Román Rivas nos que describe a multitude de factores polos que xogar na rúa representa un beneficio, tanto para os propios nenos, coma para a vida no espazo público e a urbanidade dos barrios.

“La calle es peligrosa porque no hay niños en ella, está abandonada” (eldiario.es, 2015), un artigo sobre as ideas de Francesco Tonucci a raíz da súa última visita a Galicia, na que, entre outras cousas, explicou o seu proxecto A cidade dos nenos.

“Playing Out. Why?”, unha lista de dez razóns polas que xogar na rúa é bo para os nenos, realizada por unha organización dedicada especificamente a este tema. Tamén é moi interesante a enquisa “Playday 2007 – Our streets too!”, realizada en 2007 pola organización Playday.

“Cuando jugábamos en la calle” (La Voz de Galicia, 2015) e “Cuando jugábamos en la calle” (Pontevedra Viva, 2013), dous artigos homónimos que relatan experiencias na Coruña e Pontevedra.

“Juguemos” (El País, 2011), un artigo de Elvira Lindo no que aborda brevísimamente a relación entre o xogo na rúa e a educación infantil. Os comentarios en Facebook ao artigo pódense consultar aquí.

“Más calle para los niños, si es posible” (El País, 2012), un artigo de Pablo Linde no que varios investigadores, entre eles Francesco Tonucci, falan dos problemas derivados da sobreprotección actual dos menores, e de como se pasou da vida na rúa (xogo, camiño ao colexio, etc.) ao centro comercial como refuxio de seguridade.

“De Pijp, Amsterdam 1972”, un fragmento dun documental no que se relata a loita para poder xogar na rúa dun grupo de nenos do barrio De Pijp en Amsterdam en 1972. Un documento, de máxima actualidade máis de 40 anos despois da súa realización, que permite entender como afecta o problema do tráfico nas cidades á vida urbana das persoas non motorizadas. Máis información sobre o vídeo aquí.

Sobre o fútbol na rúa:

“Espacios urbanos donde jugar” (García en blog, 2015), un artigo de Salvador García Llanos no que describe exhaustivamente os campos de fútbol en descampados nos que xogaba en tempos marcados polo déficit de infraestruturas deportivas en Santa Cruz de Tenerife.

“La detención del talento. Mirada crítica al Fútbol Base” (Fútbol. Tecnificación táctica, 2014), un curioso artigo de Gonzalo Escudero no que describe as cualidades de xogar ao fútbol na rúa en contraposición ou como complemento aos adestramentos organizados que dominan na actualidade.

Sobre o descampado como lugar de xogo e socialización:

“Los descampados” (Jot Down, 2012), un artigo de Corazón Rural no que describe con detalle algunhas das súas experiencias de xuventude nos descampados arredor da M-30 de Madrid (o artigo publicouse unicamente na versión en papel da revista, polo que só encontramos esta transcrición nun foro); e “La charca de la rana” (Paseando por Madrid, 2013), un artigo de Lucía García sobre outro descampado madrileño.

Sobre as áreas de xogos infantís:

“La mercantilización de los parques infantiles” (Camila y el Arte, 2014), un artigo con moitas referencias no que se comparan varias experiencias históricas non convencionais co proceso de transformación das áreas de xogos infantís en Barcelona a partir da imaxe e a tecnoloxía.

“Playgrounds. Reinventar la plaza” (Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, 2014), unha exposición que analizou “o potencial socializador, transgresor e político que ten o xogo cando aparece vinculado ao espazo público”.

Sobre a cultura do medo en relación á autonomía infantil:

“No Fear: Growing up in a risk averse society” (Calouste Gulbenkian Foundation, 2007), un libro de Tim Gill no que analiza a aversión ao risco inculcada aos nenos, o aumento do control por parte dos adultos de todas as súas actividades, e a historia das áreas de xogos infantís dende a perspectiva de como a seguridade se converteu practicamente no seu único obxectivo, esquecendo que o risco tamén ten un papel fundamental na aprendizaxe dos nenos.

“Niños ‘free range’: los padres que quieren que sus hijos jueguen solos en la calle” (BBC, 2014), un artigo con varios testemuños de adultos que consideran á loita contra o medo como un máis dos esforzos que deben facer pola educación dos seus fillos.


CRECER EN LA EXTERIORIDAD
La calle y el descampado frente a la militarización de los juegos infantiles y de las formas de socialización adolescente

Micro-taller de Ergosfera en la Feira Imaxinaria 2015
Domingo 6 de septiembre a partir de las 14:00h en el Alg-a Lab de Valadares (Vigo)


Taller de creación colectiva de un mapa de las cualidades urbanas y materiales de los espacios de juego infantil y de los lugares de socialización adolescente habituales en los tiempos previos a que el estado y el mercado monopolizaran la definición de sus condiciones.

Conscientes de la falta de perspectiva para entender las nuevas formas de ser niño o adolescente en la actualidad, así como de las limitaciones de la nostalgia como herramienta crítica, nos preguntaremos dónde estaban y cómo eran estos lugares antes de la masificación del modelo área-de-juegos-infantiles-militarizada o del proceso que convirtió a los centros comerciales en los únicos espacios urbanos capaces de acoger cines y salas recreativas. Además, analizaremos cuáles de las características del desarrollo urbano tienen una mayor responsabilidad en la transformación del modelo: ¿la primacía del tráfico rodado y el aumento de las superficies ocupadas por el automóvil privado? ¿la paulatina consolidación de los centros urbanos que siempre tiende a desplazar los descampados hacia las nuevas periferias? ¿la cultura del miedo en la que se basa la tendencia a la sobreprotección y la deriva hacia el control absoluto de los espacios para las personas menores de edad? ¿las normas de seguridad, salubridad y ornato público que obligan al cierre de los solares vacíos y otros espacios difusos de la ciudad?

Se tratará por tanto de una sesión de trabajo en la que, a través de las experiencias personales de los participantes, trazaremos una especie de ontología parcial de estos lugares, componiendo un diagrama en el que se explicite el conflicto entre los propios conceptos de juego y aprendizaje y la ideología ultra-securitaria materializada por el absolutismo de las normas UNE o de las lógicas capitalistas (que no solamente transforman la ciudad desde el paradigma del hombre-blanco-joven-y-motorizado, sino que promueven los ambientes en los que se da una mayor asociación entre ocio y consumo).

* Este micro-taller es una continuación del trabajo DEGRADACIÓN – EXTERIORIDAD – EMERGENCIA, por lo que como introducción a su desarrollo se puede ver la presentación “Los comunes nunca están acabados. Los territorios y cosas urbanas tampoco” (19-06-2015, Facultad de Filosofía, Santiago de Compostela) [vídeo, resumen y descarga del documento con las imágenes].

** Sobre la elaboración colectiva de una ontología parcial y sobre los propios espacios que se tratarán en el taller se pueden consultar los trabajos de UrbanBAT y ColaBoraBora sobre los conceptos de espacio público y alterotopía.

Documentos de interés para preparar el taller:

Sobre el centro comercial como nuevo espacio de socialización adolescente:

“Cruce de miradas en el escaparate de un Zara” (La industria del placer, 2013), un maravilloso artículo de Observer sobre la necesidad de tener presente que las nuevas generaciones también inventan sus propios modos de vivir y relacionarse en espacios urbanos tan agresivos para muchos de nosotros como los centros comerciales.

“Apropiación y control social en un centro comercial de Santiago: prácticas socioespaciales y significaciones adolescentes” (EURE, 2012), un artículo de Miguel Pérez, Rodrigo Salcedo y Gonzalo Cáceres en el que analizan las prácticas adolescentes en un centro comercial de Santiago de Chile, obteniendo interesantes conclusiones sobre la parcialidad de las estrategias de control por parte de sus propietarios, los desbordamientos que se producen, y la relevancia de entender su uso a partir de la dialéctica libertad-seguridad y desde su complementariedad con otros espacios urbanos.

Sobre el juego infantil en la calle:

“Jugar en la calle, humanizar la ciudad” (¡Hagan sitio, por favor!, 2010) y “Niños, ciudadanos peligrosos” (A pie, 2000), dos fantásticos artículos de Marta Román Rivas en los que describe la multitud de factores por los que jugar en la calle representa un beneficio, tanto para los propios niños, como para la vida en el espacio público y la urbanidad de los barrios.

“La calle es peligrosa porque no hay niños en ella, está abandonada” (eldiario.es, 2015), un artículo sobre las ideas de Francesco Tonucci a raíz de su última visita a Galicia, en la que, entre otras cosas, explicó su proyecto La ciudad de los niños.

“Playing Out. Why?”, una lista de diez razones por las que jugar en la calle es bueno para los niños, realizada por una organización dedicada específicamente a este tema. También es muy interesante la encuesta “Playday 2007 – Our streets too!”, realizada en 2007 por la organización Playday.

“Cuando jugábamos en la calle” (La Voz de Galicia, 2015) y “Cuando jugábamos en la calle” (Pontevedra Viva, 2013), dos artículos homónimos que relatan experiencias en A Coruña y Pontevedra.

“Juguemos” (El País, 2011), un artículo de Elvira Lindo en el que aborda brevísimamente la relación entre el juego en la calle y la educación infantil. Los comentarios en Facebook al artículo se pueden consultar aquí.

“Más calle para los niños, si es posible” (El País, 2012), un artículo de Pablo Linde en el que varios investigadores, entre ellos Francesco Tonucci, hablan de los problemas derivados de la sobreprotección actual de los menores y de cómo se ha pasado de la vida en la calle (juego, camino al colegio, etc.) al centro comercial como refugio de seguridad.

“De Pijp, Amsterdam 1972”, un fragmento de un documental en el que se relata la lucha para poder jugar en la calle de un grupo de niños del barrio De Pijp en Amsterdam en 1972. Un documento, de máxima actualidad más de 40 años después de su realización, que permite entender cómo afecta el problema del tráfico en las ciudades a la vida urbana de las personas no motorizadas. Más información sobre el vídeo aquí.

Sobre el fútbol en la calle:

“Espacios urbanos donde jugar” (García en blog, 2015), un artículo de Salvador García Llanos en el que describe exhaustivamente los campos de fútbol en descampados en los que jugaba en tiempos marcados por el déficit de infraestructuras deportivas en Santa Cruz de Tenerife.

“La detención del talento. Mirada crítica al Fútbol Base” (Fútbol. Tecnificación táctica, 2014), un curioso artículo de Gonzalo Escudero en el que describe las cualidades de jugar al fútbol en la calle en contraposición o como complemento a los entrenamientos organizados que dominan en la actualidad.

Sobre el descampado como lugar de juego y socialización:

“Los descampados” (Jot Down, 2012), un artículo de Corazón Rural en el que describe con detalle algunas de sus experiencias de juventud en los descampados alrededor de la M-30 de Madrid (el artículo se publicó únicamente en la versión en papel de la revista, por lo que sólo hemos encontrado esta transcripción en un foro); y “La charca de la rana” (Paseando por Madrid, 2013), un artículo de Lucía García sobre otro descampado madrileño.

Sobre las áreas de juegos infantiles:

“La mercantilización de los parques infantiles” (Camila y el Arte, 2014), un artículo con muchas referencias en el que se comparan varias experiencias históricas no convencionales con el proceso de transformación de las áreas de juegos infantiles en Barcelona a partir de la imagen y la tecnología.

“Playgrounds. Reinventar la plaza” (Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, 2014), una exposición que analizó “el potencial socializador, transgresor y político que tiene el juego cuando aparece vinculado al espacio público”.

Sobre la cultura del miedo en relación a la autonomía infantil:

“No Fear: Growing up in a risk averse society” (Calouste Gulbenkian Foundation, 2007), un libro de Tim Gill en el que analiza la aversión al riesgo inculcada a los niños, el aumento del control por parte de los adultos de todas sus actividades, y la historia de las áreas de juegos infantiles desde la perspectiva de cómo la seguridad se ha convertido prácticamente en su único objetivo, olvidando que el riesgo también tiene un papel fundamental en el aprendizaje de los niños.

“Niños ‘free range’: los padres que quieren que sus hijos jueguen solos en la calle” (BBC, 2014), un artículo con varios testimonios de adultos que consideran a la lucha contra el miedo como uno más de los esfuerzos que deben hacer por la educación de sus hijos.


2 comentarios

ENCUENTROS PERIFÉRICOS EN SEPTIEMBRE

feira_imaxinaria_2015

FEIRA IMAXINARIA CONTEMPORÁNEA 2015
4-6 de septiembre
Alg-a Laboratório
Valadares, Vigo

arquitecturas_colectivas_2015

VIII ENCUENTRO INTERNACIONAL ARQUITECTURAS COLECTIVAS
9-13 de septiembre
LaFábrika detodalavida
Los Santos de Maimona, Badajoz


Comments are off for this post

A RE-INVENCIÓN DOS COMÚNS: CULTURA DIXITAL E TERRITORIO / Curso de verano / 18-19 de junio / Facultad de Filosofía, Santiago de Compostela

El mes que viene participaremos junto a los compis de Proxecto Derriba, Alg-a Lab y Montenoso en el curso de verano “A re-invención dos comúns: Cultura dixital e territorio”.

Toda la información sobre el curso se puede encontrar en la web de Proxecto Derriba, organizadores del evento, aquí. El plazo para matricularse estará abierto hasta el miércoles 10 de junio, y se puede hacer desde la web de la USC, aquí.

a re-invención dos comúns

Nuestro nodo se titula “Os comúns nunca están rematados. Os territorios e cousas urbanas tampouco”, y esta es una pequeña introducción: O non-rematado é un dos principais inimigos da razón do estado e do mercado á hora de controlar e capitalizar o mundo físico. A partir da hipótese de que a dialéctica degradación-emerxencia pode ser unha fórmula plausible para comprender a xeración de exterioridade, faremos un percorrido polos territorios e cousas urbanas sen rematar máis presentes en Galicia, e pensaremos algúns dos chamados “feísmos” coma máquinas con múltiples atributos non estéticos que fomentan a infiltración da diferenza e dos comúns na vida contemporánea.


Comments are off for this post

MUNICIPALISMO DOS COMÚNS / ?Seminario da Universidade Invísibel? / 8-9 de mayo / Centro Universitario de Riazor (A Coruña)

El 8 y 9 de mayo participaremos en el ?seminario “MUNICIPALISMO DOS COMÚNS”, el regreso de la Universidade Invísibel para pensar los limites y problemáticas de la democracia radical en la ciudad contemporánea.

Nuestra intervención, titulada “El municipalismo también necesitará afueras. Dudas y posibilidades en la dialéctica degradación-emergencia”, consistirá en una introducción a la degradación urbana como exterioridad, es decir, como máquina urbanística que, además de limitaciones para el buen vivir, podría contener un cierto antídoto para las políticas de control estatal y para la operatividad de los sistemas de extracción capitalista.

La entrada es libre, simplemente se ruega confirmar asistencia aquí. Además, se ha abierto una campaña en Verkami para ayudar a financiar el evento (se puede colaborar desde aquí).

?????????

¡Muchas gracias y enhorabuena a la nueva generación que se hace cargo del necesario proyecto invisíbel!


1 comentario

FETSAC’15 / MÁS ALLÁ DEL OBJETO
23-26 de marzo de 2015

FETSAC_15

Inscripción para los talleres:
MONTEALTO. TRES APROXIMACIONES.

“GENTRIFICACIÓN NO ES UN NOMBRE DE SEÑORA”
con Left Hand Rotation

“RADICAL ISLAND. ATOCHAS-MONTE ALTO”
con Parasite2.0 Lab

“SE ISO XA ESTABA AÍ!”
con Verbo Estudio


Documentos que pueden ser de interés para los talleres:

Análisis realizado para “A cidade dos barrios”:
“As Atochas – Monte Alto: Lo genérico y más allá” (DIC 2009)

Posts sobre el CSO Casa das Atochas:
“La Casa das Atochas, desalojada” (ABR 2011)
“La arquitectura/urbanismo, desde la Casa das Atochas” (MAR 2011)
“Xornada de homenaxe e reivindicación do barrio das Atochas” (ABR 2009)

Información y resultados del taller:
“Xornada de producción masiva de documentos: As Atochas” (ABR 2009)


Comments are off for this post

Mesa de debate:
ANTEPROXECTO DE LEI DO SOLO DE GALICIA
Delegación del COAG en A Coruña / 03-02-2015

cartel_debate_coag


El martes 3 de febrero participamos en una mesa de debate sobre el Anteproyecto de Ley del Suelo de Galicia en la Delegación del COAG en A Coruña .

El documento en cuestión parece una nueva reforma continuista con la LOUGA del 2002 y con la propia Ley del Suelo de 1956, ya que sigue sin entrar de lleno en las especificidades gallegas (a nivel de estructura territorial, de forma urbana y de procesos edificatorios complejos), y le traen sin cuidado las disfuncionalidades demostradas por los últimos 50 años de planificación urbanística (normalización de la especulación profesional y popular, multiplicación de las viviendas y locales vacíos como representación del derecho supremo a la propiedad, corrupción asociada al urbanismo y a los servicios urbanos, falta de participación pública no infantilizada, consenso político sobre la racionalidad de la captura privada de las plusvalías urbanísticas, etc.). En fin, que para este anteproyecto, el gran problema del territorio gallego es el “feísmo”, un fenómeno no teorizado contra el que se propone luchar mediante la redacción masiva de planes generales. Aquí ni ha habido burbuja inmobiliaria, ni se la espera. Tras el debate, hubieran estado bien unos pinchos en Eirís – Elviña – Parque Ofimático…


[ Intervención de Ergosfera: 1:01:30 > 1:15:55 ]

DOCUMENTOS DE INTERÉS SOBRE EL ANTEPROYECTO DE LEY DEL SUELO:

> Descarga del Anteproyecto de Ley del Suelo de Galicia, aquí.

> Documento interactivo, realizado por el Despacho Jurídico-Técnico “Calvo Sobrino”, que permite comparar el Anteproyecto con la LOUGA (Ley 9/2002, de 30 de diciembre, de ordenación urbanística y protección del medio rural de Galicia), aquí.

> Presentación del Anteproyecto por parte del Presidente de la Xunta de Galicia, aquí; noticia publicada por la Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas (“A nova Lei do solo de Galicia comeza hoxe a súa fase de participación pública e xa se pode consultar na web da CMATI”), aquí; y noticia publicada por la Xunta de Galicia (“A Xunta presenta unha Lei do solo para unha maior protección da paisaxe e actuar con contundencia contra o feísmo”), aquí.

> Conferencia de la Secretaria Xeral de Ordenación do Territorio e Urbanismo, María Encarnación Rivas (en la EGAP, en febrero de 2011), en la que comenta los cambios introducidos por una de las últimas modificaciones de la LOUGA (Ley 2/2010, de 25 de marzo, de medidas urgentes de modificación de la Ley 9/2002, de 30 de diciembre, de ordenación urbanística y protección del medio rural de Galicia), y en la que expresa su opinión sobre muchos de los temas que finalmente han sido introducidos en el actual Anteproyecto, aquí.

> Informe sobre el grupo de trabajo “Lei do Solo” del COAG, y enlaces a los documentos de aportaciones al Anteproyecto del COAG y de las Delegaciones, aquí.

> Documentos realizados por el Laboratorio do Territorio (LaboraTe, USC) sobre el Anteproyecto: “Unha reflexión desde a investigación-acción universitaria sobre o borrador da nova lei do solo”, aquí; “Intervencións na comisión non permanente de estudo para a elaboración dunha nova lei do solo de Galicia” (enlaces a los vídeos de las comparecencias y resúmenes de las mismas), aquí; y “Por que unha nova lei do solo?”, aquí.

TITULARES DE PRENSA SOBRE EL ANTEPROYECTO (DESDE EL 10-10-2014):

“O anteproxecto da lei do solo marca como principal obxectivo protexer a paisaxe e loitar contra o feísmo” (CRTVG, 10-10-2014) /// “Visto e prace ao anteproxecto da Lei do solo para «frear o feísmo»” (CRTVG, 10-10-2014) /// “La nueva Lei do Solo evitará los edificios a medio acabar” (El País, 10-10-2014) /// “La nueva Lei do Solo obligará a los promotores a terminar el exterior de las casas” (El Progreso, 10-10-2014) /// “La Ley del Suelo obligará a terminar el exterior de las casas” (La Región, 10-10-2014) /// “La nueva Lei do Solo obligará a terminar primero el exterior de las viviendas” (Diario de Arousa, 11-10-2014) /// “¿Casas sin terminar? Nunca más en Galicia” (ABC, 13-10-2014) /// “Iníciase o período de exposición pública do anteproxecto da Lei do solo de Galicia” (CRTVG, 13-10-2014) /// “La Administración podrá forzar la venta de casas en ruinas” (El Correo Gallego, 13-10-2014) /// “La Lei do Solo nace sin consenso como las 10 reformas anteriores” (El País, 13-10-2014) /// “La nueva ley recorta tiempos en el trámite para edificar en suelo rústico si un ayuntamiento no remite el expediente” (Europa Press, 13-10-2014) /// “Rueda confía en que a nova Lei do Solo sexa «definitiva»” (El Correo Gallego, 14-10-2014) /// “El anteproyecto de la ley del Suelo de Galicia busca erradicar el feísmo y rehabilitar los núcleos históricos” (Inmodiario, 14-10-2014) /// “La ley para multar a dueños de casas sin acabar lleva 12 años sin aplicarse” (La Voz de Galicia, 14-10-2014) /// “El PSOE acusa al PP de «facer que se fai» y los promotores reclaman que haya consenso” (La Voz de Galicia, 14-10-2014) /// “Las reformas para agilizar los planes urbanísticos irán en la ley que acompaña a los Presupostos” (La Voz de Galicia, 14-10-2014) /// “La Lei do Solo triplica las multas por no acabar fachadas respecto al borrador inicial” (La Opinión A Coruña, 14-10-2014) /// “AGE critica o anteproxecto da Lei do solo” (CRTVG, 15-10-2014) /// “AGE rechaza la nueva ley del suelo porque «no cambia nada» y propone al PP debatir un modelo contrario al «especulativo»” (Europa Press, 15-10-2014) /// “Ochenta concellos tendrán un planeamiento básico si se aprueba la nueva Lei do Solo” (La Región, 19-10-2014) /// “Os concellos de máis de 50.000 habitantes aprobarán definitivamente os seus plans urbanísticos” (CRTVG, 21-10-2014) /// “Inician a rolda de contactos para buscar consenso na nova Lei do solo” (CRTVG, 23-10-2014) /// “La Xunta expresa su «voluntad real» de consenso sobre la Lei do Solo” (Europa Press, 23-10-2014) /// “La Lei do Solo permitirá crear una «doctrina única y uniforme» sobre la gestión del territorio para toda Galicia” (El Correo Gallego, 31-10-2014) /// “La Lei do Solo incumplirá su función si no hay un pacto político y social por el territorio” (La Opinión A Coruña, 02-11-2014) /// “El verdadero feísmo” (La Opinión de A Coruña, 10-11-2014) /// “La Xunta emitirá los informes sectoriales de los planes urbanísticos en tres meses” (Faro de Vigo, 21-11-2014) /// “La nueva Lei do Solo agilizará la puesta en marcha de explotaciones agroganaderas” (Faro de Vigo, 22-11-2014) /// “La Fegamp quiere que la Lei do Solo agilice más los planes de urbanismo” (El Correo Gallego, 18-12-2014) /// “El Colegio de Arquitectos rechaza el discurso del «feísmo» por simplificador” (ABC, 29-01-2015) /// “Los arquitectos gallegos sostienen que «no comparten el discurso de acabar con el feísmo»” (La Voz de Galicia, 29-01-2015) /// “Ethel Vázquez llama a que la Lei do Solo sea «básica» en la construcción del territorio” (La Opinión A Coruña, 04-02-2015).


Comments are off for this post

Experiencias académicas en torno á función social da arquitectura: ¿Qué está a acontecer noutras escolas? / 30 Ene + 06 Feb / ETSAC

cartel_dhabitat_15

Más información en la web del proyecto dHábitat.


Comments are off for this post

DUCIA DE CANS / Obradoiro / 13>30-OCT-2014

DUCIA_DE_CANS

Normal / Creus e Carrasco / Hábitat Social / GCeT


Comments are off for this post

FEIRA IMAXINARIA + PROCESOS HABITADOS + ARTROPOCODE + COOPERLAND / Agosto-Septiembre 2014

feira_imaxinaria

29-31 AGOSTO 2014 / VALADARES, VIGO

procesos_habitados

8-12 SEPTIEMBRE 2014 / ETSAC, A CORUÑA

artropocode

17-21 SEPTIEMBRE 2014 / NORMAL, A CORUÑA

cooperland

19-20 SEPTIEMBRE 2014 / ANTIGUO RECTORADO, VIGO


Comments are off for this post

« Página previa   |   Página siguiente »